در فاصله دو نقطه نویسنده: ایران درودی
کتاب آنقدر زیبا بود آنقدر دلچسب بود که هر لحظه خالی که گیر آوردم خواندم. خواندنی توام با عشق با محبت با لطافت با نور و رنگ. خواندنی که برخی از بخشها را چندین بار خواندم نه اینکه متوجه نشده باشم خواندم به خاطر زیبا بودنش به خاطر دلربا بودنش. متن کتاب ماه بود، زیبا بود.
نمیشد از این متن کتاب دل کند. درست مثل صفحه آخر که وقتی رسیدم دلم نمیخواست این کتاب صفحه آخر داشته باشد و تمام شود. از خواندن این کتاب هم لذت بردم هم به خراسانی بودنم بالیدم.
یادم هست استاد عزیزم جناب آقای دکتر جهانی هر وقت درس میداد و بحث خراسان پیش میآمد میگفت خراسان بزرگ. او که خود فرزند خراسان بود گویی از تقسیم خراسان ناراحت بود، برایش درد بود رنج بود. خراسان سرزمین ادب و هنر و گوهر پرور است، از خیام و عطار و فردوسی و اخوان ثالث گرفته تا خسرو آواز ایران استاد شجریان و نویسنده این کتاب بانوی هنرمند و نقاش خانم ایران درودی.
شما اگر این کتاب را نخواندهاید شاید حرفهایم را باور نکنید. استادی داشتم که خود هم نقاش بود و هم نویسنده. ایشان در درسهایش همیشه میگفت: «آدم اگر بتواند یک اثر ماندگار در طی عمرش خلق کند او را کفایت میکند.»
خانم دررودی نقاش بودند و خالق آثار زیادی در سبک سورئالیست. من نمیدانستم قدرت قلم و توان روایتگری ایشان بینظیر است، فوق العاده است. نه تنها من بلکه نویسندگان سرشناس دیگری نیز پس از خواندن این کتاب یادداشتهای زیبایی در مورد آن نوشتهاند و زیر تک تک جملات عبارتهای زیبای آن خط کشیدهاند و بازنویسی و بازگویی کردهاند. اگر اهل دل و کلمه و واژه باشید در موقع خواندن این کتاب باید تمام صفحات آن را علامت بزنید.
خانم درودی کتاب را با عشق، با نور با زلالی دل و خلوص قلب نویساندهاند. ایشان حتی اجازه ویرایش هم به کسی ندادهاند. کتاب خاطرات و زندگینامه این بانوی هنرمند بینظیر است و با همه زندگینامههایی که تا حالا خواندهام متفاوت است. من قادر نیستم زیباییهای این کتاب را بنویسم اما ین جملات را مینویسم تا از ایشان به خاطر نوشتن این کتاب و خاطرات تشکر کنم. میدانم که دیگر در میان ما نیستند و من خیلی دیر با ایشان آشنا شدم. برای اولین بار از طریق برنامه تماشای شبکه بی بی سی و چقدر افسوس باید خورد که هنرمندی چون ایشان که در سطح جهان شناخته شده است در میان مردم کشور ما و مخصوصاً بانوان سرزمین ما گمنام باشد.
ایشان آنچنان از هویت و فرهنگ اصیل ایران دفاع میکنند آنچنان ایران را در نقاشیهایش جاودان کرده است که ما همگی باید در پیشگاه او به احترام برخیزیم و به روح پاک و عاشق او درود فرستیم که او خود گفت: روزی رمز این کتاب را هم نمیتوانم به پیر مغان بگویم.
اگر اهل دل عشق و هنر کلمه و کتاب و ایران هستید این کتاب را گوش بدهید. از تلاش و کوشش ایشان درس بگیرید و زندگی را با عشق زندگی کنید. باید که در دلهایمان عشق بکاریم تا عشق بدرویم. کسی که در دلش عشق نباشد در کارش و در چهرهاش عشق دیده نخواهد شد.
سایر آثار این هنرمند را از لینک زیر میتوانید مشاهده کنید:
https://www.irandarroudi.com/fa/paints
با مهر و دوستی امیر براتنیا سوم مرداد ۴۰۳
