نقل گیتی نویسنده: محمد خسروی راد
معرفی کتاب نقل گیتی اثر محمد خسروی راد
سهیل عراقی از اردوگاه صدام می گریزد و در جمع مجاهدین و ایرانی ها در جنگ با بعثی ها شرکت می کند و پس از چندی با زنی ایرانی به نام گیتی ازدواج می کند. سهیل سال ها بعد که عراقی دیگر شکل گرفته است و امکان برخورداری از امکانات و موقعیت های خوب برایش فراهم شده، تصمیم می گیرد دوباره به عراق برگردد. گیتی اما مخالف است..
دیروز عصر بنا به دعوت خانم مهناز رضایی در جلسه نقد و بررسی کتاب نقل گیتی نوشته محمد خسروی راد شرکت کردم. علاوه بر منتقدانی که قرار بود در جلسه صحبت کنند، نویسندگان و علاقمندان زیادی هم شرکت کرده بودند. پیش ترها وقتی جلسات نقد قرار بود برگزار شود از چند روز قبل کتاب در اختیار علاقمندان به حضور در جلسه نقد قرار می گرفت، اما تازگی ها این رسم خوب ناپدید شده و کتاب تنها در اختیار منتقدان قرار می گیرد. به این ترتیب اکثریت قریب به اتفاق شرکت کنندگان نه کتاب را داشتند و نه خوانده بودند. جلسه طبق روال معمول با پخش نوای قرآن و سرود جمهوری شروع شد. در ابتدا محمد خسروی راد خودش را نیمه و نصفه معرفی کرد و مابقی آنرا مجری کامل کرد. منتقدان یکی یکی در جایگاه قرار گرفتند و نظرات خودشان را مطرح کردند. البته برخی فقط به تشکر اکتفا کردند. یک مورد نقد هم از طریق فایل صوتی بود که از شیراز فرستاده شده بود پخش شد. .
بنده که خواننده معمولی کتاب های رمان و داستان هستم و در جلسات نقد شرکت می کنم همیشه دوست داشته ام در پایان جلسه به پنجره تازه ای برای نگریستن به هستی دست یابم. چون کتاب را نخوانده بودم چیزی از کتاب در ذهنم نبود، با کتاب از طریق حرف های منتقدان آشنا شدم. منتقدان زحمات زیادی برای معرفی نقاط ضعف و قوت داستان کشیده بودند، مخصوصا خانم رضایی و آقای عباس زاده. آشنایی من با نقد کتاب و نویسنده بر می گردد به سال ۱۳۷۵ زمانی که کتابی را ترجمه می کردم با موضوع: نقد و بررسی آثار همینگوی با وجود گذشت بیست و اندی سال هنوز مطالب کتاب و نحوه بررسی آثار همینگوی در ذهنم باقی است.
منظورم از بیان این مطلب این بود که نقد اگر خوب بیان شود می تواند به خواننده اثر کمک کند تا هم اثر را بهتر درک کند و هم به جهان بینی نویسنده و فلسفه زندگی او پی ببرد. و این هر دو در جلسات نقد ما جایشان اگر نگوییم هیچ ولی می توانیم بگوئیم زیاد خالی است. نکته دیگری که لازم می دانم بنویسم این است که نویسنده در جلسه نقد نباید بگوید من کار خودم را انجام داده ام و تغییری در کارم رخ نخواهد داد. این بر هر آدم صاحب عقلی آشکار است که چون کتاب چاپ شده است دیگر قابل تغییر نیست و قرار نیست شما تغییر بدهید. اما نویسنده می تواند و باید در جلسه به آرا منتقدان احترام گذاشته و برای شرکت کنندگان توضیحاتی را ارائه کند تا خواننده اثر بتواند با اثر و مطالب پس زمینه موجود در اثر و یا به عبارت ساده تر به فرامتن برسد. در این جلسه این هم غایب بود. آخرین موضوع با توجه حضورم در جلسات نقد بهتر است مجریان هر جلسه علاوه بر پیشکسوتان به جوانانی که مایلند فضایی برای بیان اندیشه هایشان پیدا کنند، این فضا را در اختیار آنها قرار دهند. با عشق و دوستی امیربرات نیا ۳شهریور۱۳۹۸
