هفت_سین جشن_نوروز☘️ :
در ایران و نزد ایرانیان چون شماره #هفت شمارهی ورجاوند و سِپَنت بوده و هست، بر این پایه نیاکان نیک ایرانیمان هفتسین بر سفره نوروزی میچیدند که اکنون هم ما چنین مینماییم. هفتسین بایستی از دادههای گیاهی و خوراکی باشند و نام آنها نیز باید از واژگان پارسی باشند. جشن نوروز چون جشن کاملا #ایرانیست پس سفره ٧سین ما #ایرانیان نیز بایسته است که کاملا #ایرانی بچینیم. بهترین خوراکیهای گیاهی فرهنگ پارسی هفتگانه ( #هفتسین ) بر سفره نوروزی اینها هستند: ۱- سیر۲- سیب۳- سبزه۴- سنجد۵- سرکه۶- سمنو۷- سماغ اینها از واژههای ترکیبی ساخته نشدهاند. نام اینها پارسی هستند. با بند واژه سین آغاز میشوند. دارای ریشه گیاهی و خوردنی هستند. اما واژه سنبل و سکه عربی است. در ۲۰میلیون واژههای پارسی نمیتوان هشتمی را برای هفتسین نوروزی با ویژگیهای گفته شده بالا پیدا کرد. 🍀نمادهای هفت سین: ۱ سیر بهنام و نشانه اهورامزدا است. نماد اهورامزدا(دانش بیکران هستیمند) خداوند جان و خرد است. ۲ سبزه بهنام و نشانه سپندارمز است. فرشته اردیبهشت و نماد آبهای پاک است. ۳ سیب بهنام و نشانه سپندارمز است. فرشته سپندارمز، فرشته زن، نماد برداری و پرستاری است. ۴ سنجد بهنام فرشته خرداد است. فرشته خرداد و نماد دلبستگی است ۵ سرکه بهنام فرشته امرداد است. فرشته امرداد و نماد جاودانگی است ۶ سمنو بهنام فرشته شهریور است. فرشته شهریور و نماد خواربار است. ۷ سماغ بهنام فرشته بهمن است. فرشته بهمن و نماد باران است. و اینکه سماغ واژه پارسی است و نباید با وات و بندواژه «ق» نوشته شود. ✍️زنده یاد دکتر ناصر انقطاع نویسنده، پژوهشگر، زبانشناس و مورخ. .
🍀جدای از هفتسین اینک خوان(سفره) نوروزی زرتشتیان: ١- آینه که نشانه یکرنگی و روشنایی است. ۲- قند سبز که نشانه شیرین کامی است. ۳- لُرک و میوه که نشانه دادههای اهوراییست. ۴- سفره سبز که نماد زمین است و نشانه امشاسپند سپندارمز میباشد. ۵- مُورتMyrtus که نشانه اهورا مزدا (دانا و دانش بیکران هستیمند) است میباشد. ۶- آتش نشانه امشاسپند اَشه وهیشته(اردیبهشت) که به معنی راه راستینی و هنجار هستی است میباشد. ۷- آب به نشانه امشاسپند ههاوروتات(خرداد) که به معنی رسایی و جاودانگی است میباشد. ۸- سبزه به نشانه امشاسپند امرتات(اَمرداد) که به معنی بیمرگی و جاودانگی است میباشد. ۹- سکه به نشانه امشاسپند خشترا(شهریور) که به معنی شهریاری و کردار نیک است میباشد. ۱۰- شیر نشانه امشاسپند وهومن(بهمن) که به معنی اندیشه نیک، منش پاک و خرد است میباشد. و اشاره بر نوزایی آدمی و رستاخیز زاستار(:طبیعت) بوده که در نقش مادی نگهبان جانوران هم است ۱۱- نسک(:کتاب) #گاتها، سرودههای پاک #اشوزرتشت خردمند ایرانی و خُرده اوستا که نشانه باور دینی ما بهدینان است میباشد. شاهنامه نیز هست. ۱۲- تخممرغ به نشانه بسته زندگی است که میتواند به بالندگی دگرگون شود و یا شکسته شود و از میان برود. برای زیباتر شدن خوان نوروزی هم: ✅انار غوتهور در آب ✅ماهیسرخ زنده ✅گلهای زیبا ✅شمعدان ✅شیرینی #لُرک یا آجیل آمیختهای از هفت میوه خشک است مانند: پسته، بادام، سنجد، کشمش، گردو، انجیر، خرما، برگه هلو بر سفره خوان نوروزی نیز میگزاریم. آری این است سفره نوروزی ایرانیان تبارمند که پاسبان و نگهدارنده فرهنگ ناب ایرانزمین، تمدن بزرگ ایرانزمین، تاریخ کهن ایرانزمین و آیین نیک نیاکان ایرانیمان.
👈حتما شنیدهاید که برخی میگویند سال ۱۴۰۳، سال اژدها است. آیا میدانید علت این نامگذاری چیست و چرا بهتر است از آن صرفنظر کرد؟
◀️ گذاشتن نام حیوانات روی سال به روش اخترشناسی و طالعبینی مغولی ارتباط دارد. در گاهشماری مغولی (ختای و اویغور) هر سال را به نام حیوانی نام مینهند و این نامها به صورت دورهای در هر ١٢ سال با ترتیب ثابت تکرار میشود: موش، گاو، پلنگ (ببر)، خرگوش(گربه)، نهنگ (اژدها) مار، اسب، گوسفند(بز)، ميمون، مرغ، سگ، و خوک. ◀️ پس از حمله مغول، به ايران، استفاده از گاهشماري دوازدهحيوانی، كه خاستگاه آن مناطق خَتای و اويغور چین است در ایران متداول شد. اویغورها مردم ساکن شمال غرب چین هستند که در ایالت خودگردان سین کیانگ (اویغورستان) زندگی میکنند و ختای ولایتی تاریخی از بخشهای شمالی و شمالغربی چین است. مغولان گاهشماری دوازدهحيواني را با خود به سرزمينهای تصرف شده بردند و اين گاهشماری در این سرزمينها شكلهاي مختلف به خود گرفت. 👈 در نخستین روزهای سال ۱۳۰۴ خورشیدی، نمایندگان پنجمین دوره مجلس شورای ملی، گاهشماری خورشیدی کنونی ایران را تصویب کردند. در یکی از بندهای این قانون، استفاده از گاهشماری دوازده حیوانی (خَتای و اویغور) منع و منسوخ شد. در آن مصوبه آمده بود: «ترتیب سالشماری ختا و ایغور که در تقویمهای سابق معمول بوده از تاریخ تصویب این قانون منسوخ خواهد بود.» 👈 با این که استفاده از نمادهای گاهشماری دوازده حیوانی در تقویم ایرانی وجاهت قانونی ندارد اما هنوز هم در تقویمهایی که در کشور منتشر میشوند و همچنین در رسانهها و شبکههای اجتماعی از این نمادهای مغولی استفاده میشود و مردم نیز ندانسته آنها را به کار میگیرند و بر پایه خرافات، با توجه به حیوانی که نامش را بر روی سال گذاشتهاند به آن سال و زایشیافتگان در آن سال برخی ویِژگیهای اخلاقی را نسبت میدهند. 👈 بیگمان این باورها و خرافات که خوراک خوبی برای کتابهای طالعبینی است، نه تنها هیچ نزدیکی و نسبتی با فرهنگ ایرانی ندارد بلکه یادآور دوران سلطه مغول بر ایران زمین است و شایسته فرهنگ ایران زمین نیست. 👈 پیشنهاد میکنم به جای نظام دوازده حیوانی مغولی، هر سال را به نام یکی از گونههای جانوری در حال انقراض کشورمان نامگذاری کنیم تا همگان به شناخت بیشتری برای پاسداشت این گنجینههای ارزشمند طبیعی دست یابند
دکتر بتسابه مهدوی
1
👈.
